O tradycyjnej kuchni

je się na samodzielne wędzenie. Nic tak pięknie nie pachnie jak samodzielnie przygotowane wędliny i kiełbasy. Nie zawierają one chemicznych dodatków oraz znacząco różnią się smakiem od tych kupnych. Nic więc dziwnego, że rozwiązan

O tradycyjnej kuchni Wędzenie to tradycyjna metoda konserwacji potraw. Szukasz producenta wędzarni?

Odpowiednie drewno tajemnicą smaku wędzonek

Coraz więcej osób posiadających ogródki działkowe lub przydomowe decyduje się na samodzielne wędzenie. Nic tak pięknie nie pachnie jak samodzielnie przygotowane wędliny i kiełbasy. Nie zawierają one chemicznych dodatków oraz znacząco różnią się smakiem od tych kupnych. Nic więc dziwnego, że rozwiązanie to znajduje coraz więcej zwolenników. Wystarczy kawałek ogródka w którym zmieścimy prostą do stworzenia konstrukcję wędzarni i dobre chęci. Po jej wykonaniu należy zapoznać się z przepisami na różnego rodzaju wyroby wraz z informacjami o tym, jakie drewno należy do nich dobrać. To właśnie odpowiedni rodzaj drzewa gwarantuje wyjątkowy smak, zapach i kolor wędlin.


Jak samodzielnie zbudować wędzarnię

Jeśli denerwuje Cię niezdrowa żywność dostępna w sklepach, zawierająca wiele substancji chemicznych szkodliwych dla ludzkiego organizmu, czas wziąć sprawy w swoje ręce. Jeśli dysponujesz wolnym kawałkiem ogródka, w prosty sposób możesz samodzielnie zbudować wędzarnię. Wbrew pozorom jest to zajęcie proste i nie wymagające talentów rzemieślniczych, a samodzielnie skonstruowana wędzarnia może służyć przez długie lata. Szerokie możliwości wędzenia mięs, wędlin, kiełbas, ryb, a nawet serów z pewnością będą zachęcać do jej użytkowania. Wędzarnię można samodzielnie zbudować z drewna, cegieł bądź kamieni dekoracyjnych, a nawet ze zwykłej metalowej beczki. Wystarczy zachować odpowiednią konstrukcję z miejscem na palenisko, kominem oraz miejscem do wieszania naszych wyrobów.


O wędlinach:

Wędliny ? przetwory mięsne z surowca rozdrobnionego w naturalnej lub sztucznej osłonce. Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego kawałka mięsa peklowanego (szynka, baleron, boczek, polędwica).

Wędliny i wędzonki dzielą się na:

trwałe, które mogą być przechowywane do 6 miesięcy: wędzonki mocno wędzone, suche kiełbasy, kiełbasy surowe "typu salami";
półtrwałe (średnio rozdrobione), przechowywane do 1 miesiąca w temp 4-6 °C: wędzonki słabo wędzone;

nietrwałe (drobno rozdrobnione), przechowywane w temperaturze 6 °C do kilku dni, zawartość wody może dochodzić w nich do 45%: parówki, wyroby wysoko wydajne.
Do wyrobów wędlin stosuje się odpowiednie surowce: mięso wieprzowe, mięso wołowe, przyprawy, dodatki funkcjonalne, w tym białko sojowe, karagen, błonniki i mieszanki peklujące. Najpierw przeprowadza się peklowanie, następnie rozdrabnianie mięsa w wilku i kutrze, potem mieszanie wędlin: napełnianie osłonek, osadzanie i wędzenie. Później następuje obróbka termiczna: tyndalizacja, pasteryzacja i sterylizacja, po nim ma miejsce obróbka termiczna z udziałem tłuszczu: smażenie, duszenie oraz blanszowanie; na końcu konfekcjonowanie.

Do wyrobu wędlin mięso rozdrobnione na wilku oraz farsz z kutra jest łączony w mieszałce. Podczas mieszania uzyskuje się masę mięsną, jednolitą pod względem spójności, koloru, smaku. Wędliny bez farszu z kutra przygotowywane są wyłączne na mieszałce. Łączą się tu mięso rozdrobnione na wilku, przyprawy oraz wodę.



Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99dliny